ταμιεύτρια

ἡ, Μ

αυτή που προσφέρει κάτι, δωρήτρια («τὴν τῶν ἀγαθῶν καὶ μεγίστων δωρεῶν ταμιεύτριαν», Ανδρ. Κρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ταμιεύω + κατάλ. -τρία, θηλ. τής κατάλ. -τήρ*].